-
1 оят
1. сущ.1) стыд, позо́р; срам, стыд и срам, позо́рище; срамота́ прост.оятыннан кая керергә белмәү — не знать, куда́ де́ться от стыда́
оят үлемнән яман — (погов.) позо́р ху́же сме́рти
2) разг. со́вестьоят белергә кирәк — на́до име́ть со́весть
2. прил.синең оятың юк — у тебя́ нет со́вести
посты́дный, неприли́чный, позо́рный; зазо́рный прост.оят эш эшләү — соверши́ть неприли́чный посту́пок
3. нареч.оят сүз әйтү — сказа́ть неприли́чное сло́во
сты́дно, неприли́чно, позо́рноязарга оят — неприли́чно писа́ть
әйтергә оят — сказа́ть сты́дно (грех)
оят булып китте — ста́ло сты́дно (со́вестно)
••оят белү — стыди́ться, со́веститься
оят сату — развра́тничать, распу́тничать
оят сүз — брань, ру́гань, нецензу́рщина
оятка калдыру — опозо́рить, осрами́ть, обесче́стить; конфу́зить/сконфу́зить
оятка көч килү — стыд и срам, позо́р
оятны оныту — см. оят качу
ояттан ашу — редко; см. оят качу
оятыма каршы — вводн. сл. к стыду́ своему́
оятын оятлау — испы́тывать/испыта́ть стыд, позо́р (за кого-л.)оятыңа көч килер — бу́дет сты́дно (со́вестно)
- оят качу- оят килү
- оятка калу
См. также в других словарях:
оят — 1. Берәр начарлык, гаеп эш эшләүне аңлаудан туган көчле уңайсызлану, үкенү хисе. Хурлык, мәсхәрә. с. Хурлыклы, мәсхәрәле оят эш эшләү 2. Бик уңайсыз, читен әйтергә оят. ОЯТ ҖИР – Күрсәтергә ярамый торган әгъза; гаурәт … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
гаеп — 1. Халык, җәмәгать тарафыннан яки йола буенча тыелган булуга карамастан эшләнгән эш; ярамаган эш. с. Тыелган, ярамый торган гаеп эш. Язык, гөнаһ. 2. Ярамаган эш өчен җаваплылык. Җинаять 3. Кимчелек, җитешмәгән як 4. Оят, гарьлек белергә теләмәү… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
оялу — (ОЯЛТУ) – 1. Нәр. б. эшләргә тартыну, кыймау, уңайсызлану 2. Оят тойгысы кичерү, оятлы булу … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
